İkta, Arapça kökenli bir sözcük olup, dağıtım anlamına gelmektedir. Kelime, Arapça’daki ‘kesmek, ayırmak’ anlamındaki ‘kat’ kökünden türetilmiştir. İkta ile ilişkilendirilen diğer terimler arasında şu ekonomik kavram yer alır: İkta, devlete ait toprakların aylık veya yıllık vergi gelirlerinin devlet görevlilerine maaş karşılığı dağıtılması anlamına gelir. İkta toprakları devlete aittir ve devlet, bu topraklardan elde edilen gelirleri devlet görevlilerine ve askerlere hizmetleri karşılığında aktarır.
İkta, özel mülkiyetle ilişkilendirilmese de devlete ait topraklardan elde edilen vergilerin, sivil ya da askeri yetkililere devlet hizmetlerine karşılık olarak maaş olarak ödenmesi olarak tanımlanır. Erken İslam dönemindeki hukukçuların perspektifinden bakıldığında, ikta sistemi, hibelerin daha gelişmiş bir formu olarak görülmüştür. Bu sistem, devlete hem mali hem de askeri alanda büyük bir güç kazandırmıştır. İkta sahipleri, kendilerine tahsis edilen topraklarda devlet adına vergi toplarlar ve bu gelirle kendi maaşlarını karşılarlar. Savaş durumunda, bölgeden topladıkları silahlı atlı birliklerle orduya katılırlar ve askerlerin ihtiyaçlarını karşılarlar. Aynı zamanda, sorumlu oldukları bölgenin güvenliğini sağlar ve tarımsal faaliyetlerin devamını temin ederler.